verloren vrienden

donkere wolken zijn mijn leven overgegaan
ondanks dat ben ik toch blijven staan
heb stappen gezet soms op een dwaalspoor gekomen
maar toch weer altijd vol goede moed gegaan
richting mijn doel in mijn leven
niet vergoten tranen zijn in mijn hart
dat heeft het leven me gegeven
vrienden zijn even stil blijven staan
en toen weer gegaan
uit mijn leven
met de gedachte aan het verleden
stoot ik iedereen af
die te dichtbij komt
misschien is het laf
maar ik ben bang voor de pijn
k`wil het liefst gelukkig zijn
met opgeheven hoofd
zet ik me stappen weer neer
in me eentje zal ik weer gaan
ik zal gelukkig stil blijven staan
en niet meer achterom kijken
k`laat het verleden achter mij
ja zij zijn vrij
om te doen en laten wat ze willen