vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn spookje
Jij, jij bent het spookje in mijn gedachtes.
Soms laat je me even met rust.
Om vervolgens met een mokerslag weer bij me binnen te dringen.
Of het nu dag is of nacht.
Jij mijn spookje bent daar.
Dat ik zoveel aan mijn ZUS denk, is voor mij niet raar.
Wel raar is dat jij niet meer bent, maar was.
Dus kom maar lekker spoken.
Zo houd ik de gedachtes aan jou vast.
Sisters forever.
Reacties op ‘Mijn spookje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!