Demoon
Demoon,
Eindelijk heb je mij verlaten.
Je bent eindelijk verslagen
Wij hebben je in gevangenis gezet,
je begraven en op je gestampt
al het kwaad en verdriet dat jij hebt veroorzaakt.
weinig herinner ik me van mijn leven,
en dat brengt tranen
ik wil de liefde herinneren, maar dat heb jij niet toegelaten
als ik keek in de spiegel, voelde ik me lelijk
van binnen en buiten
al riepen mensen dat ik mooi ben,
niemand kon mij overtuigen
Je liet me verlangen naar de dood,
zodat je via mij naar een andere wereld kon gaan
maar mijn liefde voor anderen,
maakte mij sterk om niemand pijn te doen.
Vijf dagen na mijn 22e verjaardag ben je uitgedreven
ik was in schok, ik kon het niet geloven
je was eindelijk verdwenen
maar er zijn zoveel knopen en gaten
het gaat een tijd duren voordat ik eindelijk veel licht en liefde kan toelaten.
er werd gevraagd hoe oud ik was
ik huilde '5 jaar'
heb jij mij toen en later vaak verkracht.
De volgende ochtend werd ik wakker en er was zonneschijn,
als een blij kind keek ik uit het raam.
Ik zag een grote donkere wolk waarin het midden opklaart
fel warm licht brak door en scheen op mij
ik traande van geluk; het is eindelijk voorbij
Vrolijk trok ik een broek aan en keek toen in de spiegel
ik herkende mezelf, maar toch ook niet
Traantjes van geluk
omdat ik eindelijk zag hoe mooi ik ben.
Opnieuw geboren en puur van natuur
Leer ik mijn ware zelf eindelijk kennen
Ingezonden door
Geplaatst op
01-10-2013
Over dit gedicht
Dit gedicht heb geschreven ter verwerking van gebeurtenissen.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Demoon Schoonheid UitdrijvingReacties op ‘Demoon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!