Het gewicht voor een man
’s Werelds leegte maakte deel uit van hem.
Blijdschap en verdriet, gevangen in zijn stem.
Door ogen van vervlogen eeuwen zag hij,
doch ging geen waanzin of wanhoop hem voorbij.
Eeltig en eenzaam waren zijn handen
door de tanden des tijds opgekauwd.
Gedachten aan verre, sombere landen
hadden zijn hart uit ellendig steen gehouwd.
Tussen aarde en hemel zat hij opgesloten.
Onder zielloze regen, onbewogen.
Al wat hem niet deerde is tegenwoordig al dood en
zijn zorgen en zonden geteld en gewogen,
maar nooit licht genoeg bevonden.
Reacties op ‘Het gewicht voor een man’
-
Ik moest het gedicht meermaals lezen om het een beetje te begrijpen en ben nog steeds niet zeker of ik de boodschap wel doorheb... maar toch vind ik dit ontzettend goed! Ik mag die mysterieuze sfeer wel :)
Evi - 17-02-2014 om 18:50