vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zestien
Zestien
een jongen van zestien
zo maar
zijn leven voorbij.
Niet te begrijpen
zonder reden
we zien de plek
waar hij ging.
Hij was onschuldig
werd plotseling geschept
zijn dromen van toekomst
zijn nu al verleden.
Zestien werd hij
die jongen uit Utrecht
voor hem zullen wij
altijd zestien blijven.
zie ook: www.josevanrosmalen.nl

Reacties op ‘Zestien’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!