vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De roos van Valentijn
Toen je die roos gaf
En ik die ogen zag
Stond ik even paf
Kreeg mijn gezicht een lach
Ik wist niet waar te kijken
Dit had ik niet verwacht
Ik liet maar niet blijken
Wat ik eigenlijk dacht
Helaas was ’t in mijn dromen
Die dag zal toch nooit komen
Zo'n mooie Valentijn
Die zomaar mij een roos gaf
Reacties op ‘De roos van Valentijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!