vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn meisje
yelisa,
waarom moest jij ons verlaten?
we missen je zo erg
de dagen dat we met elkaar praatten,
ik mis het echt serieus.
was je maar nu naast mij
dan was ik tenminste nog blij
nu voel ik enkel alleen maar pijn
omdat jij nu niet meer naast mij staat.
Jij hielp mij altijd met problemen
maar nu ? niemand die kan mij
op 't rechte pad houden.
alleen jij kon het mn meeisie.
Ik hield, houd en blijf ALTIJD van je houden zelfs nu je op een veilige plek
bent, de plek daarboven waar je schijnt
als een ster.
Rust in vrede,
26-05-1995 / 08-08-08
Reacties op ‘Mijn meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!