Ik wens , ik wens...
Toen ik een klavertjevier vond wenste ik dat ik kon toveren.
En een hart zal veroveren.
Iemand kwam en brak mijn hart.
Dat was enorm hard.
Toen ik een vallende ster zag wenste ik dat ik kon vliegen.
Zonder dat iemand me zou bedriegen,
Dan kon ik vliegen waar niemand was , maar ja dat is onmogelijk natuurlijk.
Anders was het zeer avontuurlijk.
Tijdens het uitblazen van mijn verjaardagskaarsjes wenste ik om een superheld te zijn,
Die de wereld van kwaad te redden , zonder dat ene pijn.
De pijn van het liefdesverdriet is onverdraagbaar.
Dat is natuurlijk heel zwaar.
Toen ik het gouden lampje van Alladin vond dacht ik aan jou…
Mijn enige droom was nog om van jou te zijn, en dit bewijst hoeveel ik van je hou.
Ik wens , ik wens dat jij mij maar niet verlaat…
Anders word ik door jou ook nog gehaat…
Teoman Sina Erbas
Ingezonden door
Geplaatst op
04-11-2013
Over dit gedicht
Deze zeer emotionele gedicht is zeer lief en niet dramatisch , het gaat over liefde en liefdesverdriet
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bedriegen Gehaat Liefdesverdriet Verlaat VliegenReacties op ‘Ik wens , ik wens...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!