Vrienden
Vrienden,
Vrienden maak je niet zomaar,
Ze staan voor je klaar,
Als de regen valt en als de wolken donker worden moeten ze er voor je zijn,
Als de zon schijnt met een lach en ook met verdriet en pijn,
Ik heb jou gevonden mijn vriend,
Maar ik dacht dat wij meer waren als gewoon vrienden,
Ik dacht dat dit als iets anders diende,
Maar begin me te bedenken als ik aan ons idee droom,
Dan begint het zweet uit te breken en wordt ik down en sloom,
Ineens uit het niets kwam je aanzetten uit de lucht zowat gevallen,
We hadden een heftige band waardoor we soms tegen elkaar op knalde,
Zo nu en dan denk ik wel eens wie ben jij om zo tegen mij te doen?
En het liefst gooi ik een voorwerp na je hoofd als voorbeeld mijn schoen,
Je bent aardig,
Je bent lief,
Maar ben jij een hartendief?
Ben jij mijn goeie vriend?
Die iedereen verdiend?
Vul mijn vragen in die in mijn hoofd rond spoken,
Want het begint nu allemaal tegen mij op te stoken,
Ik kom er niet meer uit en begin rond te draaien met vragen die ik niet kan beantwoorden.
Reacties op ‘Vrienden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!