Anders
Ja, inderdaad...
Ik kon het niet laten
maar het is geen misdaad...
jij moest zo nodig tegen me praten.
Op jouw manier
me de grond inboren zoals een mier.
Maar ik geef je in één ding gelijk
je wilt me misschien zien als een lijk.
Maar ik ben eerlijk,
niet overheerlijk
Ik ben anders
Iets zoals branders
niet zoals jij
ik hoor er niet bij.
Ik draag oude, afgesleten schoenen
Ik neem geen tijd ze te boenen
Ik draag bandkledij
dat maakt mij blij
Ik ben mezelf
weinigen zijn zichzelf
ik ben er een van
jij haat het, en dan?
jij bent een meeloper,
een allessloper
je gedraagt je zoals mensen willen dat jij dat doet
welja, goed
maar zoek een leven
ik kan je geen geven
wees wie je bent
niet zoals iedereen dat je kent.
Reacties op ‘Anders’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!