vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kus op mijn gezicht
Enorme pijn diep vanbinnen,
een steek in mijn hart,
onverwoordbaar, zelfs in zinnen,
ongewoon, heel apart.
Een opgevulde kamer,
verlaten en alleen.
Kaders in steen gehamerd,
geen herinnering verdween.
In mijn hoofd kwam je soms binnen,
de plek waar jij behoort.
Alleen geluk te winnen,
geen element die dat doorboort.
Tijd deed mij ontwaken,
geduld werd zwaar gewicht,
want 'kon me niet vermaken
zonder kus op mijn gezicht...
Reacties op ‘Kus op mijn gezicht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!