1001 Gedichten
Ik mis je sophia mijn hond
Als moeder hond begon jou leven
Donker hok en stinkende vacht
Altijd door vele pups omgeven
Dat was jou pracht
Afgedankt en uitgefokt
Toen ze geen geld meer
met je kon verdienen
Werd ik naar je toe gelokt
En wij werden echte vrienden
Ik sloot je in mijn hart
Jij sloot ons in het jouwe
Zo'n lief dier zo mooi zwart
Zoveel hond om van te houwe
Het is zo moeilijk
Maar ik ben ook zo blij
Dat we met elkaar mochten leven
Met jou aan mijn zij
Nog 7jaar hebben we van je genoten
Maar nu is het tijd
Dat heb ik besloten
MCE van het leven
Dit is het laatste wat ik jou kan gevenðŸ˜ðŸ˜ðŸ˜
Geb:23-11-2000
RIP:23-05-2013ðŸ˜ðŸ˜ðŸ˜
Groetjes:Senna cramer je oude baasje
En ik mis je nog steeds ðŸ˜ðŸ˜ðŸ˜
Reacties op ‘Ik mis je sophia mijn hond’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!