De oesters

Op een ziltig zeewierbed
liggen oesters geil gespreid
rondom met parelmoer bezet
tot het liefdesspel bereid

Schaamteloos wijd open
trillend in hun ledikant
wachten ze en hopen
op een grijperige hand

Minnaars drummen in het rond
met begeerte in hun blikken
het kwijl loopt uit hun mond
het vocht dauwt op hun lippen

Een dozijn om te beginnen
aan dit Bourgondische festijn
oesters moet men beminnen
met tussendoor een glaasje wijn

Posseïdon en zeemeerminnen
de parels uit de oceaan
glijden liefdevol naar binnen
om tot maagsap te vergaan

Hemel wordt gebeft door hel
in dit amoureuze avondmaal
het culinaire zinnenspel
heeft de minnaars ruim voldaan