vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik heb geschreeuw en gehuild
Ze zeggen dat
De pijn minder wordt
En het verdriet slijt
Na een bepaalde tijd
Maar ik heb
Nog elke dag
De zelfde pijn en verdriet
En het begrijpen, kan ik niet
Waarom mocht jij
Niet dicht bij ons zijn?
Ik heb geschreeuwd en gehuild
Tot ik niet meer kon
Elke ochtend als ik opsta
Voel ik nog die onmacht
Die ik had toen ik er bij was
Toen jij je laatste adem uit blies
We hebben jaren lang
Van jou mogen genieten
Je hebt gevochten als een leeuw
Tot het eind, tot je lichaam niet meer kon
Esmee
Reacties op ‘Ik heb geschreeuw en gehuild’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!