1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Hemelvrouw

Zie, hier wordt mijn vrouw verzwolgen
haar pijn zo sterk verhuld
meer door de hoop haar Heer te volgen
dan door wat nu haar aderen vult

Verdoezeld zijn wel haar gedachten
maar niets dat haar ziel versterven kan
wazig roept zij naar mij, smachtend,
'Neem mij mee, mijn hemelman'

Nee, neem niet
mijn tweede vrouw
al, Heer

Met de eerste was ik zelf verstorven
en haar kinderen restten mij
wie kon redden mij van zorgen?
niemand, en toen was daar zij

U hebt haar aan mij gegeven
en hoe onchristelijk het ook mag zijn
zij nu, Heer, is heel mijn leven
zie haar nu, zij lijdt zo'n pijn

zie ons nu, wij lijden pijn

Neem nou maar
mijn hemelvrouw
mijn Heer

U, mijn Heer, hebt haar gegeven
en nu neemt U weer
nu wordt mijn hemelvrouw
Uw hemelvrouw, mijn Heer

Neem mij bij U
zij is bij U
dan zie ik haar weer
Neem mij naar
onze hemelvrouw
mijn Heer

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Dit gedicht heb ik vanuit het perspectief van mijn opa geschreven toen mijn oma overleed aan kanker. In haar laatste dagen was zij onder verdoving van morfine wazig en zag mijn opa aan voor een "hemelman" die haar kwam halen.

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

God Hemel Kanker Loslaten Overlijden Vrouw

Reacties op ‘Hemelvrouw’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Hemelvrouw