stille schreeuw voor hulp
schreeuwen maar er komt geen geluid
liefst breek ik een ruit
ik wil zeggen hoe het nou echt gaat
maar dan word er gepraat
ja ik voel me niet zo goed
niemand die het wat doet
degene die letterlijk alles voor me is
weet niet dat ik hem zo erg mis
hij is wat je letterlijk als alles kan beschouwen
degene die je het meest kan vertrouwen
alleen hij wilt me niet..
geeft me zo'n verdriet
hij wil een ander is wat ik denk
want tja.. ik ben geen geschenk
ik ben hem gewoon niet waard
geef me alsjeblieft een zwaard....
het maakt me gek van binnen
ik weet niet waar ik moet beginnen
ik wil jou zo graag, maar je reageert traag
je wilt me niet, dat doet me verdriet
ik kan je niet gelukkig maken
ik ben zo bang je kwijt te raken
omdat ik zelf niet gelukkig ben
denk ik soms dat ik geluk niet ken
ik ben te lang niet vrolijk genoeg
niemand merkte het omdat ik een masker droeg
ik kan het niet lang meer verstoppen
binnenkort kom ik met de waarheid op de proppen
ik wil dood zo graag
dat ik me er bijna na gedraag
altijd levensmoe spijt me zeer
toch sta ik op elke keer
Ingezonden door
Geplaatst op
27-11-2013
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘stille schreeuw voor hulp’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!