Eng huis

Als een schaduw
in de straat
Groot en oppermachtig
Verspreider van angst en haat

Als een blok
Ijzig, hard en kil
Zonder emotie
Het leven staat hier stil

Hij maakt mij bang
Doet mij huiveren
Hij maakt de dagen zo lang
Laat mij naar warmte smachten

De ramen zijn zwart
Door alle herinneringen
Emoties schieten door mijn hart
Hier wist liefde niet binnen te dringen

Ik hoor wel muziek
Maar ik voel niemand dansen
Alleen maar hels kabaal en keiharde dreunen
Mooi melodieus is vrijwel uniek

Hier slaapt geen vrede
En heerst er geen rust
Hier heerst een er een vloek op elke trede
En wordt je door vuur wakker gekust

Hier geeft donker jou elke dag een lach
Het is een nest waar je geen warmte voelen mag
Hier voelen de bakstenen zich zelfs nog niet thuis

Hier in mijn ouderlijk huis...