Berinnetje op hakken
Ergens diep in het bos
Tussen de bomen en de takken
Liep eens een berinnetje
Op hoge dameshakken
Zij was eens uitgenodigd
Op een gezellig feestje
De geboorte werd gevierd
Van een klein berenbeestje
Ze ging gelijk aan de slag
En maakte zich mooi op
Ze trok de mooiste jurk aan
En een zette een hoedje op haar kop
Met opgeheven snoetje
Liep zij door het dierenbos
Zij zwaaide naar haar buurtjes
Naar de wolf en naar de vos
Onderweg kwam zij
Een flinke modderpoel tegen
Het was er vies en nat
En glibberig door de regen
Maar met haar hoge hakjes
Kon ze daar niet doorheen lopen
Ze viel languit in de modder
En kwam er vies weer uitgekropen
Maar zij liet zich niet kennen
En liep blootsvoets door
Tot er een tak bleef haken
Aan de oorbel van één oor
Ach gossie, dacht het berinnetje
Wat heb ik vandaag een pech
Toen waaide de wind ook nog ‘s
Haar mooie hoedje weg
Zij kwam eindelijk bij het feestje
Met gescheurde kleertjes
Zij werd raar aangekeken
Door de beren en de beertjes
De lipjes van de berenbaby
Begonnen zachtjes te pruilen
Bij het zien van het berinnetje
Begon hij keihard te huilen
Het berinnetje heeft daarna
Nooit meer kleren aangedaan
En ook de hoge hakken
Liet zij liever staan
Zij ging voortaan veel liever
Als een echte beer door het leven
En haar mooie spulletjes
Heeft zij allemaal weggegeven
Reacties op ‘Berinnetje op hakken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!