kater

verdrietig zat ze aan de rand
turend naar het water

wat ze dacht weet ik niet
ik zag wel haar verdriet

wat is er aan de hand
vroeg ik een poosje later

haar betraande ogen
keken me wazig aan
terwijl ik naast haar ging staan
fluisterde ze
hij heeft me bedrogen

door mijn knieën zakkend
pakte ik haar hand
daar aan de waterkant

nietszeggend staarden we
samen over het water
vergaten we even de tijd
wil je hem kwijt?
vroeg ik een poosje later

fel keek ze me plots aan
dat gaat jouw toch niks aan!

geschrokken liet ik haar los

toen pakte ze mijn hand
daar aan de waterkant
tuurden we samen over het water

bewaarden we de kater
gewoon even voor later

Marill 2013