vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Sterke vrouw
Bomen omver duwen is niet te doen
De wortels haken zich vast in de grond
Terwijl je met voeten minder stevig stond
Bleef je overeind net als toen
De zee slaat zijn golven op het strand
Het zand gaat mee met eb en vloed
Maar jouw voeten staan in de zee goed
Want jij bent er altijd met je warme hand
Wind neemt mee wat hij wilt
Bladeren vliegen hierdoor in de lucht
Maar jij ademt wind in met een zucht
Jij bent degene die me hierin optilt
De zon maakt alles onder hem kleurrijk
Natuur wordt levendig door zonnestralen
Als er iets is, laat jij ze over mij dalen
Jij bent degene die me ondersteunt, mijn dijk.
Reacties op ‘Sterke vrouw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!