Kind of volwassen?

jouw vraag
waarom ik deze rugzak draag
doet me besluiten
om hem te ontsluiten

eerst zie ik een foto
van een oude auto
die mij aan de kant rijdt
meteen heb ik al spijt

want beelden die nu flitsen
wil ik gewoon weer dichtritsen

tranen laat ik lopen
nu ik dit weer open

rustig maar
het moment is daar

om er opnieuw naar te kijken
net zoals ik die auto niet kon ontwijken
laat ik de herinneringen los
van natte grond in het bos
handen die me betastten

opnieuw voel ik handen
die me dragen
zie ik ogen
die me vragen
naar een herinnering

die herinnering kon ik niet kwijt
tot hun aller spijt

diep weg in mijn geheugen
zit er die leugen

hij heeft echt niets gedaan
laat me nu maar gaan

waarom liet ik die leugen los
daar in dat natte bos?

waarom lieten ze me gaan
al wisten ze dat hij wel iets had gedaan?

vragen, steeds herhalende vragen
die ik jaren heb meegedragen

nu ik deze rugzak dan eindelijk open
laat ik de tranen lopen

de foto
van die oude auto
vervaagd voor mijn ogen
want ik had immers zelf gelogen

heb ik nu dan spijt?

NEE, ik ben eindelijk die herinnering kwijt?

Marill 2014.