vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Sensei
Ik kende ooit een man.
Hij was zeer gerespecteerd.
Ik leerde er alles van,
want hij was super getalenteerd.
Sensei, zo noemde ik hem.
Vanwege de judo sport,
niet omdat ik hem niet ken.
Zo deed ik hem niet tekort.
Sensei is nu heen gegaan,
maar ik zorg dat zijn leer blijft bestaan.
Hem zal ik altijd eren,
slechte worden zal ik weren.
Wekelijks denk ik aan hem,
Bij het de Dojo binnen gaan.
In gedachten groet hem.
Ik zie hem nog zo op de mat staan.
Gelukkig ben je vereeuwigd,
Met een schilderij zo prachtig,
stalend als een licht,
en je eigen uitstraling zo krachtig.
Vaarwel Sensei, het gaat je goed.
Hierbij mijn laatste groet:
"Sensei ni rei!"
Reacties op ‘Sensei’
-
eenvoud blijft me ook oprecht
Stapelslaper - 11-04-2014 om 03:13