om op te smullen.

het verhaal wordt herhaald
alsof het niet ons, nee,
het verhaal van een vijand is.
om op te smullen.
om vouwen te leggen in die gekladderde
pagina's, momenten te markeren.
om op te smullen.
er is een begin, een midden en een eind,
niet perse in die volgorde.
tsja, waar te beginnen?
ons verhaal begon met mijn verhaal.
je kwam en draaide alles terug,
je draaide alles om,
het begin van mijn tornado en
de vogels in mijn bloed.
ik moest wel kiezen, een keuze, een
keuze, een keuze.
mensen om lief te hebben, kies ik niet.
Liefde, kiest voor mij.
die grasvelden lieten mij meters rennen.
de marathon zou ik nooit gehaald hebben wanneer ons, wij,
nooit was geweest
want voor een microscopisch stukje tijd
werd jou lucht, mijn lucht.
werd jou zucht, mijn zucht.
wij waren lucht
samen alleen in ons droomwereldje
door één zucht.
om op te smullen.
nu ben ik lucht.
nu ben ik mijn eigen zucht.
wat begon met bewondering
eindigde
met liefde, in dat eerste woord,
liefde, in die eerste beweging,
liefde, in die eerste, tweede en twintigste lach.
wat begon met bewondering
eindigde
met liefde, voor het plaatje van jou,
in mijn hoofd.
om op te smullen.