1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verslaving 1

Ik heb geen arm om heen nodig
Ik heb geen behoefte aan drugs om te kalmeren
Ik zie het worden geschreven voor mijn ogen in mijn gedachten
Nee denk niet dat ik niks nodig heb
Uit eindelijk zijn we allemaal maar bakstenen.
In de muur der leven.

Is er nog iemand in daar
In je hoofd je gedachten
Beweeg iets als je me kan horen als je er nog bent
Is er iemand thuis daar binnen
Ik hoor dat je down bent
Ik kan je helpen om weer te kalmeren op je voeten te staan
Maar moet weten of je er nog bent.


Er is geen pijn meer
Ik zie in de verte een schip met rook aan de horizon
Wat aankomt door alle golven heen
ik zie je lippen wel bewegen
Maar hoor niet wat je zegt
Ik kan je niet uitleggen hoe ik me voel,je zou het toch niet begrijpen
Dit is niet wie ik wil zijn
Ik ben volgens mij complet gevoelloos geworden

Okee
Gewoon een speldenprik
Het doet geen pijn
Volgens mij werkt het goed
nu zul je het voorlopig volhouden.
En kan je weer verder met de show van het leven


En nu kan ik weer verder spellen met de show der leven
Ook al ben ik volgens mij complet gevoelloos geworden

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Automutilatie Verslaving

Reacties op ‘Verslaving 1 ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verslaving 1