vorige gedicht
vorige gedicht
je trapt me weg
alles wat er was
is nu weg
alles wat we hadden
is nu weg
de band die we hadden
is vervaagt
er kwam een muur
tussen ons in
zo hoog en groot
dat t klimmen niet meer ging
hoe hoog ik ook klom
je trapte me steeds naar beneden
je wou de broer en zus
relatie terug hebben
in plaats van je best te doen
in wat er te redden viel
liet je mij vallen
als een baksteen
iedereen zei al
hij is je energie niet waard
als ik toen had geluisterd
had ik dit niet gevoeld
je hebt me van je af getrapt
en dat doet me nu
echt zoveel pijn
Reacties op ‘je trapt me weg’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!