Zandkasteel
Zij is als een zandkasteel
makkelijk stuk te trappen.
Kwetsbaar als ze is
verniel je haar met al je grappen.
Je raast door haar gevoelens
als een uitgelaten hond.
De zee die overstroomde haar
De zee van woorden uit jouw mond
Dus wil je stoppen met schoppen tegen het zand,
als je niet uitkijkt ruïneer je heel het strand.
Ze heeft een muur gebouwd
omdat ze niemand meer vertrouwt.
En ze heeft een gracht gegraven
Die jou nu tegen houd.
Maar jij bouwt oh zo vlug
gewoonweg weer een brug.
En dan storm je zo weer naar binnen
en kan zij weer helemaal opnieuw beginnen.
Dus wil je stoppen met schoppen tegen het zand,
als je niet uitkijkt ruïneer je heel het strand.
Maar geloof me als ik zeg
Op een dag ben ik veel sterker
Blaas jij mij niet zomaar weg.
Ingezonden door
Geplaatst op
04-02-2014
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevoelens Verdriet ZandkasteelReacties op ‘Zandkasteel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!