vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
echo uit een ver verleden
ik hoor jouw stem
doordrongen van afkeur
als echo uit een ver verleden
repetitie van eeuwige discussie
ik zwijg als het graf, eigen stigma
zo treft mij geen blaam
de klanken drijven voort
overspoelen gewetenloos
mijn ego, ongenadig
je rijt de wonden open
jouw scherpe dimensies
van doelloos vermaak
en ik hoor weer jouw woorden
ik weet het beter
maar misschien heb jij gelijk
Reacties op ‘echo uit een ver verleden’
-
heel mooi..
Myself - 05-02-2014 om 12:01