vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
kinderloos
Wij hebben jaren gebeden,
het werd ons niet gegeven,
we verlangden er zo naar,
een kind, een nieuw leven.
Wij leren hier mee leven,
al is het met verdriet,
maar we mochten ervaren,
God vergeet ons niet.
We genieten van de kinderen van
familie en vrienden om ons heen,
voor hen en de buurkinderen zijn
wij oom en tante van huisnummer één
Ingezonden door
Geplaatst op
05-02-2014
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geenkinderen Gelukkig Verdriet VerlangenReacties op ‘kinderloos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!