vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
een afscheid van maar drie regels
je probeerde het me uit te leggen
maar ik zag het verhaal
in je grote, bruine ogen staan
je begreep jouw eigen woorden niet
en wilde mijn leidende hand
maar ook ik had geen enkel idee
toen gaf je me dat briefje
een afscheid van maar drie regels
je had nooit veel willen zeggen
het spijt me
ik wist niet beter
van mij heb je geen last meer
ik las jouw letters een voor een
zwart op wit geschreven
een majestueus kleurental
je had geen enkel idee
wat je me ermee verteld had
een pad van vele wegen
en net toen ik dacht
dat ik jou eindelijk begrepen had
kreeg ik een sms’je, m’n hoofd op hol
ik zal terugkomen
Reacties op ‘een afscheid van maar drie regels’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!