Julia
Oh Julia ik zag je lopen op een plantsoen
Mijn hartje sloeg op hol en ik wist niet wat ik moest doen
De angst om je kwijt te raken
Bleef maar in mijn achterhoofd haken
Ik zag je toevallig langs lopen
Kon ik maar een roosje voor je kopen
Een roosje zodat ik je kon aanspreken
Ik was te laat en mijn kans was verkeken
Na dagen denken besloot ik jou te zoeken
De zelfde avond nog een kaartje naar Italië boeken
Ik zag je haren wapperen in de wind
Ik stond te dromen als een kind
Jij laat alle vlinders in mijn buik zweven
Jij, de vrouw die behoort tot mijn leven
Mijn liefde voor jou is niet te beschrijven
Hopelijk zul je altijd te mijne blijven
Ondanks de afstand tussen ons twee
Draag jij mijn hartje altijd met je mee
Reacties op ‘Julia’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!