de gele tram

De “ gele kusttram”



Als klein meisje aan mama’s arm
braafjes wachten op de “gele kusttram”
mijn meter woonde in Knokke -Heist
héél ver weg, voor die tijd een verre reis

Op ‘t dak , een wirwar van draden
Ik denk om energie op te laden
‘k Herinner mij de donker geribde vloer
En bruine zetels, nepleer, heel stoer

Scholieren, werkmannen, zakenlui
rustig, rumoerig, of in een slechte bui
er zat altijd veel volk op die “gele” tram
volk dat van overal en nergens kwam

Aan elke halte stoppen, op- en afstappen
langs de zware ijzeren trappen
drankluchtjes en onwelriekende geuren
vervlogen bij ‘t openklappen van deuren

Een verliefd stel, een ouder paar
een geverfd hoofd, een gepermanent haar
ik zie nog de deinende koppen
of de bewegingen bij het bruuske stoppen

De conducteur met de lederen bruine tas
de cirkeltjes die ik tekende op ‘t bedoomde glas
weinig volk in winter, propvol in zomertijd
de “gele kusttram” vervlogen kinderspijt!

lutwine de cocker