vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De klanken van de muziek
De klanken van de muziek
Verwarmen mijn koude ziel
Ze trokken me omhoog
Toen ik in het donkere gat viel
De klanken van de muziek
Roepen zoveel emotie in me op
Die ik in het dagelijks leven
Zo ver mogelijk weg stop
De klanken van de muziek
Verbreken de oorverdovende stilte
Die elke nacht weer
Mijn hart bevriest in kilte
De klanken van de muziek
Troosten me in mijn verdriet
Ze zijn er altijd voor je
Ook al zie je ze niet
De klanken van de muziek
Houden me in leven
Want in de pijnlijke stilte
Had ik het allang opgegeven