Het laatste oordeel

Het laatste oordeel

In een wisselende verwachting zag ik haar
komen door de hoofdstraat van de stad.
De stad verdween, zij naderde en wat
mij zo zeer bevreemde, was de vaart waar

mee zij mij binnenvoerde in die basiliek,
waar wij bestegen de fallus van haar enig geboren
zoon. Hoger steeds hoger opgaand in de grote toren
doortraden wij virginaal de dogmatiek.

Een omhoog stormende luchtstroom greep ons beet
En smeet ons uit hoog boven de hemelse tinnen
Deze goddelijke ejaculatie deed beginnen
Dat wij de aarde bevruchtten met ons leven
Het sein tot het oordeel was gegeven
de deling van de wereld die in tweeën spleet.

Guido van Geel