vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een visioen
Ik had vandaag een visioen,
Ik keek in het water
Het leven gaat me pijn doen
Ik denk terug aan toen
En zie het litteken van later
Het water,
met rimpels als een pijn scheut
Waarom? Waarom ik?
Ik weet toch van mezelf dat ik deug
Waar is het nou mis gegaan?
Ik word wakker uit mijn visioen
De rimpels in het water zijn ontstaan
door het vallen van een traan
De confrontatie met mezelf is nu begonnen,
Ik heb mijn naasten pijn gedaan
Het patroon moet nu gebroken worden
Door mezelf te gaan verslaan..
Reacties op ‘Een visioen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!