vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
midas touch
Ga je eigen weg.
Ik zal de lange weg nemen.
Ik zal mijn eigen weg naar beneden vinden.
Zoals ik altijd weer beneden kom.
Bij de poort.
Die als coke in gouden handen ligt.
Een poort die nooit roest maar wel ademt.
En ik zal weer verliezen in wat daar vind.
En ik zal bang zijn voor wat ik daar vind.
Het zal daar weer in me komen.
Het zal me weer verscheuren.
Zoals het altijd doet.
Er zullen wolken in het water zijn.
Er zullen vogels in de grond zijn.
Daar zijn de dingen die je haar nooit zult vragen.
Bij de poort van coke in de gouden handen.
(c)TFJ Kuipers
(Bron luiehond69.blogspot.nl/)
Reacties op ‘midas touch’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!