Levensleur

Ik laat mij meeslepen met de tijd,
bijna controle over mijzelf kwijt.
Ik leef de dag zo als het gaat,
leef niet meer op mijn eigen draad.
Wil zo graag weer dingen doen,
die last van mijn schouders afdoen.
Maar helaas leef ik nu zoals het gaat,
alsof het mij mee blijft sleuren en niet verlaat.
Ik wil hier zo graag uit,
maar toch blijf ik kijken met een glimlach vooruit.