één wens

Ik weet dat je nooit echt zult komen.

Maar toch je bent de persoon van me dromen.

De persoon die de juisten dingen tegen me zegt.

Want in mijn dromen lijkt alles echt.


Maar dan word ik weer wakker diep in de nacht.

Ik open me ogen maar niemand die lacht.

Ik ben helemaal alleen.

Met wat aparaten om me heen.


De pijn die versprijt zich door mijn lijf.

De morfine alle spuiten ik word helemaal stijf.

Geen één dag ben ik een gewoon mens.

Nee iederedag doe ik wel een wens.


Mijn wens is om één keer normaal te zijn.

Want ik weet dat is zo fijn.

En ieder mens die mag dromen.

En hopen dat ze uit zullen komen.