Een laatste keer

Als ik me voor je uitkleed,
kruip dan in mijn huid
verken dan met je vingers elke centimeter
van wie je denkt dat ik ben.

En als je denkt dat je het gevonden hebt,
wie je denkt dat ik ben.
Dan zal ik je ontglippen,
dan zal ik langzaam terug uit je leven slippen.

Uiteindelijk zal je niet meer weten,
dat je in me hebt gezeten
dat je met je handen hebt gevoeld,
dat een mens ook fouten heeft.

In de spiegel zal ik staan,
elke ochtend, elke avond zal ik je
aankijken en jij kijkt terug
maar zal niet beseffen dat wij dezelfde zijn.

Op een dag zal je mij ontdekken
zullen je vingers weer even haken in mijn huid
zal je in de spiegel kijken
en mij niet meer zien staan.
Dan zal ik een laatste keer naar je lachen,
en hopen dat je mijn verstaat.

Elke keer is wel een laatste keer,
maar uiteindelijk begint het gewoon opnieuw.