vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Omarm de stilte
Omarm mij stilte,
gewoon omdat het kan,
denk ik aan de kilte,
van de woorden op de Dam.
hoe de mensen,
pijn hebben geleden,
dat mijn wensen
en gebeden.
Mogen uitkomen,
op een goede dag,
overal dezelfde dromen,
van vrede en een lach.
Een lach
die overal is te horen,
op een dag,
geen wapens ons meer storen.
Een kind een kind mag zijn,
zonder angsten,
liefdevol en zonder pijn,
een leven vol kansen.
Stilte om 20.00 uur,
zodat we niet vergeten,
de herinnering achter elke muur,
voor wie ik lief heb wil ik heten.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
04-05-2014
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
4mei OmarmdestilteReacties op ‘Omarm de stilte’
-
erg matig / naar
kim roubos - 05-04-2016 om 08:45