vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schuld
Uit: 'Het Absurdistisch Manifest'
Sla mij met de gegeselde ruggen
mij raken geen koloniale verwijten
in de grond wroet mijn takkenboom
Sla mij met de gebroken botten
mij raken geen tribunale staven
in de grond kijk ik de wereld aan
Sla mij met de gehangen lijken
mij raken geen klerikale vloeken
in de grond denkt mijn levenslicht
Lang slingert de kiemspruit omhoog
door de gesteenten en laat alles barsten.
Alleen in eigen daden wil ik wortelen.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
27-05-2014
Over dit gedicht
Ik zou dit een struktuurgedicht willen noemen, althans wat de vorm betreft.
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Chauvinisme Geschiedenis NationalismeReacties op ‘Schuld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!