Mijn legioen
Mijn legioen
Soms kunnen we ergens niks tegen doen.
Het ontvallen van mensen zoals onze Coen.
We willen gauw denken aan als en toen.
Toch heeft ook dat geen grip op ons legioen.
De tijd van Ed,John en Uli komt nooit meer terug.
Maar ook voor deze generatie rechten we onze rug.
Verlangen naar knokkers, naar pure onverzettelijkheid.
Te wijzen naar de spreuk van Rotterdam, sterker door strijd.
We hebben een wedstrijd in Eindhoven moeten zien.
Gekleineerd voelen door het geschreeuw, tien, tien, tien.
Om van daaruit het mooiste te laten boven drijven.
Niet om te gaan janken als oude wijven.
We lopen niet weg zoals ze elders zouden doen.
Juist dan willen we er zijn, de kracht van het legioen.
Het lijkt er soms op dat we houden van het lijden.
Puur omdat het zo mooi is je daaruit te laten bevrijden.
Ik weet, ik ben er maar één van het hele geheel.
Maar zo trots op ons allemaal, een brok in mijn keel.
De loop naar het stadion met zijn allen in een rij.
Die verbondenheid, die passie lopend zij aan zij.
Wetend ik hoor bij jou en jij hoort bij mij.
Tezamen zijn we, Feyenoord till we die.
Misschien nog meer in mijn hart, ik kan er niks tegen doen.
Ja ik hou van Feyenoord, maar nog meer van haar legioen.
Ingezonden door
Geplaatst op
31-05-2014
Over dit gedicht
iedereen die een voetbalclub support en in ieder geval een aantal keer in het stadion zijn geweest, weten het. Het gevoel voor de.club is ook de band die je voelt met zn allen in het stadion. Ik wilde mijn medesupporters bedanken, daarom dit gedicht
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bevrijden Feyenoord Kracht Legioen Lijden StrijdReacties op ‘Mijn legioen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!