Operatie Overload
Zachtjes fluistert de zeewind, in de verte hoor je doden roepen
Een onvergetelijke landing, slachting van geallieerde troepen.
Veel verliezen om de wereld te redden van opzettelijk kwaad
Enkelingen, gegroepeerd, de bevrijding kwam voor velen te laat.
Naast kapot geschoten bunkers groeit in stilte terug wat leven.
Elk zandkorreltje krimpt van de pijn, het bloed is eraan blijven kleven
Niets dan littekens, door de bommenregen in ’t laag liggend gras
Tonnen buskruit verschoten, bulderende kanonnen in hun sas
Waanzinnig hoeveel harten hier tot stilstaand werden gebracht
Immoreel in de strijd gegooid tegen onmenselijke oppermacht
Normandië blijft een plaats waar tranen nooit zullen verdampen
T’ zout van de zee, de bittere nasmaak, de kustlijn verbergt z’n krampen
In Utah, Omaha, Gold, Juno en Swordbeach, bodem vol geheimen
Griezelig stil dat beenderenkerkhof, waar niets meer valt te lijmen
Vissen aten het vlees van duizenden strijders voor het goede doel
In de schemer van schubben, weerspiegelen de medailles kil en koel
Jeugd moet eeuwig weten dat deze oorlog voor niets is geweest
Führer aller landen, kijk en zie dat ‘t verstand op voorhand geneest
Reacties op ‘Operatie Overload’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!