Onmacht

Ik zou je tranen willen drogen
maar weet niet waar te beginnen.
Ik zou je pijn willen wegnemen
die daar zit zo diep van binnen.
Ik zou het verdriet in je ogen
zo graag wat verzachten.
Ik zou wat licht willen brengen
in je donkere gedachten.

Ik weet niet hoe jou rust te geven
waar je zo intens naar verlangt.
Ik weet geen woorden uit te spreken
voor de angst die jou bevangt.
Ik weet niet hoe ik jou kan helpen
nu de dood zich bij jou heeft aangediend.
Ik weet wel, ik zal er zijn
als klankbord en als vriend.