vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
ontmoeting
ik heb je achterna gekeken:
het zwart dat je figuur omkleedt
ontroert me even:
ik hoor "A noir" vibreren
ik zou iets willen dichten
origineel voor jou
en dat we samen waren:
je vingers in mijn hand verweven
ik woorden tastend van je lippen,
en onze stappen dubbel galmend
in de straat
maar als je gaat
vind ik je terug
in een ander
in elk ander
waarvan ik hou
zoals van jou
in het voorbijgaan
omdat hun silhouet
onpeilbaar diep in mij
een doffe snaar
beroert
Reacties op ‘ontmoeting’
-
Mooi, je hebt mijn snaren beroerd.
Rudi Lejaeghere - 30-07-2014 om 18:23