vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het lied van mijn vader
Ik ben je bloed, mijn tranen
tot sterven toe bewogen, ik
die je mis in een lied
het laatste dat we deelden
er rest enkel mezelf
onvolledig zonder accent
het wegebben van een stem
een verstilde herinnering
je gaf me een naam
een plaats waar ik hoorde
ik was tussen velen
nu een stuk minder.
Reacties op ‘Het lied van mijn vader’
-
herinneringen aan vader ze worden met de dag sterker.
fets - 03-08-2014 om 08:47
-
Je ziet ze soms in de spiegel als je naar jezelf kijkt. Een vertrouwd gebaar, dezelfde ogen, misschien een lach die je herkent. Hij is nooit ver weg. Bedankt.
Rudi Lejaeghere - 03-08-2014 om 09:48