metamorf

treedt uit je lichaam en zweef naar het uitnodigend licht
een beeld uit je droom maar zonder gezicht
schimmenglinster wandelt met je mee
uitnodigend gericht naar één van jullie twee.

transcendentie van leven naar dood
in een explosie van lichtend rood
en schittering van wit naar blauw
voor de een de hemel voor de ander de rouw.

die gewaarwording, een blik over de rand van het leven
kan je vertellen wanneer je die kon beleven
even voorbij en dan terug naar nù
een gevoel van déja-vu.

werp af het juk van het leven
en laat je verder zweven
naar het oneindige zijn
God, wat een festijn!

helaas voor dit religieus bedrog
ben ik niet gewonnen maar toch
hoop ik dit mee te maken
zoals het gelovigen kan raken.

wanneer dit het einde kon zijn
met dergelijk fladderend kleurenfestijn
en bewegende frivole flitsende fantasie
bekeer ik mij onmiddellijk naar één of andere religie.