geest
zoals in het theater achter de gordijnen
zie ik jou als schone schim verdwijnen
weg van het venster naar onbekend licht
alle ogen alleen op jou gericht.
geheimzinnig figuur langzaam verdwijnend
van de realiteit naar enkel doorschijnend
als een geest, een spook, een schim
beginnend aan zijn laatste klim.
ik zie in mijn droom een jonge vrouw
wandelend, naakt, een echte wow!
ongrijpbaar voor mijn hunkerend hart
zo eenzaam door kwelling getart.
altijd verliefd op de onbereikbare schim
mengsel van fantasie en hersengespin
gedreven door wellust en testosteron
eeuwige doem voor oude mannengegrom.
alleen muziek kan die pijn verzachten
mijn geest en lichaam minder doen smachten
naar de schoonheid van een jonge vrouw
die ik in mijn dromen telkens weer aanschouw.
Reacties op ‘geest’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!