mistint'hageland

witte mist die de laatste bomen verbergt
op deze waterige wandeldag
ondanks de sombere sfeer van de herfst
ontdek ik een warme glimlach

op jou lieve leuke gezicht
met waterdruppeltjes aan de wimpers
dat mij aankijkt in dit sacrale licht
als een koningin van de winter

herfstkleuren achter dit opake gordijn
versterken de zuivere kleur van je perzikhuid
mijn hunkerende lijf naar jou festijn
vecht met mijn rationeel besluit.

wandelen hand in hand, brandend vuur
door twee schoonheden gekweld
de naar muscus geurende natuur
en jou fluwelig sensueel geweld.