winteroprijtjes
triumviraat in zwarte verticalen
op grijze fond van witte madrigalen
stevig en sterk in Vlaanderenland
in weiden en velden gezaaid en geplant.
zijn knoestige eeuwige eiken
windgebogen achtkanters als gelijken
zo strekt ons mooie vlakkeland
in winterse witheid gestrand.
Vlaanderen, bakermat van mijn zijn,
rijk in de wereld, gastronomisch festijn
met weemoed en witte desolaatheid nu getooid
vecht voor je schoonheid, bijna berooid
heerlijke landerijen van mijn jeugd
kinderlijke speelplaats met intense vreugd
hier heb ik gespeeld en geravot
vogels geroofd en ballen geshot
met mijn eerste lief doktertje gespeeld
en me grootse plannen voor de toekomst ingebeeld.
Reacties op ‘winteroprijtjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!