1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Pas acht jaar

och, hij was toch nog maar acht jaar
zijn gezichtje was zo smal geworden
haar hart ging naar hem uit
ze wilde hem in haar armen nemen

en wiegen, als was hij een baby

verdriet te groot voor woorden
hij begreep dat Mamma dood was
de wereld stond op zijn kop.
thuis werd er niet meer gelachen

iedereen vroeg maar hoe het ging
kroelde door zijn donkere krullen
hij wilde dat niet
Mamma moest terug komen dan
was alles weer goed

hij zou dan altijd luisteren , echt waar
ze kwam nooit meer terug , dat wist
hij heus wel. Bezoeken kon hij haar
daar waar ze in de grond gestopt was

als het regende vroeg hij zich af of ze het
misschien koud had
vooral in de nacht dacht hij daar vaak aan
zijn neefje vroeg hem : ga je mee bij ons thuis
spelen ?

voor het eerst brak er iets van een glimlach
door op zijn donkere gezichtje
vragend keek hij naar zijn Pappa…zijn zusje
en zijn broertje waren thuis
Pappa was niet alleen anders zou hij niet gaan
echt niet.

het mocht…mijn dochter ? kijkend naar haar
eigen drie jongens kon wel huilen.
de eerste stap werd afgelopen vrijdag gezet
ze zou hem schandelijk verwennen

en al zou hij na een half uur naar huis willen ?
dan nog…de eerste stap was gezet

Fairouz

http://www.fairouz17.123website.nl

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

een groot verlies

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Kinderen Moeder Vakantie

Reacties op ‘Pas acht jaar’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Pas acht jaar